συφαιός

ὁ, Α

(κατά τον Ησύχ.) «συφαιός

χοιροβοσκός».

[ΕΤΥΜΟΛ. < σῦς «χοίρος, κάπρος». Για τον σχηματισμό τού τ. πρβλ. και συφεός*].